Aby skutecznie wpłynąć na likwidację, przynajmniej częściową, deficytu bezpieczeństwa w ramach Schengen i przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, gdzie zniesiono granice wewnętrzne i zapewnia się swobodny przepływ osób, musi działać system informatyczny zapewniający swobodę wymiany danych osobowych w celu uzupełnienia tego deficytu bezpieczeństwa. W czasach powszechnie ogarniętych wykorzystywaniem danych zaczerpniętych z sieci i ich przetwarzaniem, a jako wyjątek dla organów ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego w czasach swobodnego przepływu danych w Europie i poza Europą mamy do czynienia z innymi ograniczeniami dla bezpieczeństwa. Trzeba w każdym przypadku brać pod uwagę 5. wymiar prowadzenia wojny: poza tymi związanymi z działaniami na ziemi, w powietrzu, w kosmosie, na morzu, trzeba brać pod uwagę także działania w sieci. Wielkoskalowe systemy informatyczne w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, takie jak: SIS II, VIS (Wizowy System Informacyjny) i Eurodac do porównywania odcisków palców, mają na celu zagwarantowanie bezpiecznego, swobodnego przepływu danych w celach ich dalszego przetwarzania głównie przez organy ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Zakres danych osobowych przetwarzanych w SIS II jest zadziwiająco szeroki, zastanawiające, czy wkrótce nie będzie on przedmiotem analiz Trybunału Sprawiedliwości UE ze względu na dwie ścierające się tendencje do dominacji interesu publicznego lub interesu indywidualnego. Z jednej strony bowiem mamy interes publiczny – dobro ogólne całej Unii, jej poszczególnych państw członkowskich i obywateli UE razem wziętych, czyli poczucie bezpieczeństwa. Z drugiej strony zaś mamy interes indywidualny w postaci poszanowania prawa do prywatności i ochrony danych oso- bowych. Ponadto niejednokrotnie Trybunał Sprawiedliwości UE stawał już w obliczu tego dylematu, czyje interesy powinny przeważyć. Rozważając ten dylemat, swoją pierwotną linię orzeczniczą in dubio pro integrationem zastąpił nowym podejściem równoważącym przynajmniej interes ogólny UE z interesem indywidualnym, a nawet, jak wskazują autorzy dzieła Prawa człowieka i ich ochrona (Gronowska, Jasudowicz, Balcerzak, 2005, s. 456), o profilu bardziej in dubio pro homine. Artykuł jest próbą analizy sytuacji obecnej równoważącej prawowity cel SIS II z ochroną praw jednostki. Konkluzją jest perspektywa rozwoju SIS II już jako wartości dodanej w UE i Schengen.