PL EN
Wydawnictwo
AWSGE
Akademia Nauk Stosowanych
WSGE
im. Alcide De Gasperi
BOOK CHAPTER (11-26)
Dispute on dignity in the context of human rights
 
More details
Hide details
 
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Human dignity plays a key role in human rights discourse. This article explores the concept of dignity in the context of human rights. The debate concerns questions like: Is the concept of dignity in the context of human rights rooted in reality, or is it merely a an abstract without any meaning and sense? Whether it is beneficial to protect the dignity of all human beings under all circumstances in the absolute sense. That implies that human dignity is seen as the highest value that must be upheld over any and all other values. Or maybe one can assume the relative conception of human dignity, according to which human dignity stands as an equal norm of an ensemble of other norms that can be measured with each other. The distinction between universal and particular aspects of human dignity is the main problem. The basic research method applied in following article is comparative analysis, and case-study elements were also used. The method of exegesis of the legal text in the mainstream of the derivative concept based on the normative conception was used as an alternative. The article concludes that dignity, despite its universal recognition, often seems to be meaningless, the content remains unclear and its use is sometimes controversial. Nevertheless, one can notice that dignity has become a kind of element of convergence different legal order and legal systems. All obstacles confronted in integrating human rights in development may be to be rooted in a neglect of the culture of normative and legal dimensions of human rights. Dignity is a kind of supranorm, a bridge between the legal positivism of European comparators and the interpretation of American functionalism. Human dignity is the space that is still unfathomable and open to creative discussion, and sets the direction for further exploration
 
REFERENCES (34)
1.
Benhabib, S. (2007). Ein anderer Universalismus Einheit und Vielfalt der Manschrechte, „Zeitschrift für Philosophie” nr 55(4), s. 501–519.
 
2.
Bosek, L. (2012). Gwarancje godności ludzkiej i ich wpływ na polskie prawo cywilne, „Zeitschrift fur Philosophie” nr 55, s. 501–519.
 
3.
Bieńkowska, D. (2017a). Godność jako kryterium w realizacji i ochronie praw człowieka. Zarys problematyki. W: J. Jaskiernia i K. Spryszak (red.), Nowe wyzwania i rozwiązania w powszechnym systemie ochrony praw człowieka, Warszawa: Adam Marszałek, s. 131–142.
 
4.
Bieńkowska, D. (2017). Medycyna Defensywna. Nadużycia medyczne w systemie prawnym Stanów Zjednoczonych Ameryki, Poznań: Silva Rerum.
 
5.
Bieńkowska, D. i Kozłowski, R. (2017). Nienaruszalność i niezbywalność godności jako fundament normatywnego porządku prawnego. W: D. Bieńkowska, I. Figurska i R. Kozłowski (red.), Spotkać Drugiego. Prawo – Etyka – Praktyka, Słupsk: Wydanictwo Naukowe Akademii Pomorskiej w Słupsku, s. 12–26.
 
6.
Bieńkowska, D. i Kozłowski, R. (2018). Prawa Człowieka. Partykularyzm a uniwersalizm godności, Poznań: Silva Rerum.
 
7.
Brożek, B. (2010). Pojęcie osoby w dyskusjach bioetycznych. W: J. Stelmach, B. Brożek, M. Soniewicka i W. Załuski (red.), Paradoksy Bioetyki Prawniczej, Warszawa: Wolters Kluwer, s. 44–56.
 
8.
Carozza, P. (2013, VI). Human Rights, Human Dignity, and Human Experience. Understanding Human Dignity. Published to British Academy Scholarship. http://britishacademy.universi... (dostęp:.
 
9.
07.2018).
 
10.
Complak, K. (2001). Słowo wstępne. W: idem, Godność człowieka jako kategoria prawa, (opracowania i materiały), Wrocław: Centrum Handlu i Poligrafii, s. 6–7.
 
11.
Feinberg, J. (1970). The Nature and Value of Rights, „Journal Value Inquiry”, nr 4(4), s. 243–252.
 
12.
Freeman, M. (2007). Prawa człowieka, Warszawa: Sic.
 
13.
Habermas, J. (2006). Pre-Political Foundations of the Democratic Constitutional State? W: J. Habermas J. i Ratzinger, J. (2007), Dialectics of Secularization. On reason and Religion, San Francisco: Ignatius Press, s. 19–24.
 
14.
Husserl, E. (1990). Idea fenomenologii. Pięć wykładów, Warszawa: PWN.
 
15.
Human Dignity and Bioethics: Essays Commissioned by the President’s Council on Bioethics. (2008, III). https://repository.library.geo... (dostęp: 17.07.2018).
 
16.
Kant, I. (2018). Uzasadnienie metafizyki moralności, Komorów: Wydawnictwo Marek Derewiecki, Seria Biblioteka Europejska.
 
17.
Kozłowski, R. (2017). Godność jako logos życia, „Filozofia Chrześcijańska” nr 14, Poznań: UAM, s. 141–155.
 
18.
Kozłowski, R. (2018). Godność jako problem filozoficzny. W: D. Bieńkowska i R. Kozłowski, Partykularyzm a uniwersalizm godności w kontekście praw człowieka. Studia prawno-filozoficzne, Poznań: Silva Rerum, s. 65–80.
 
19.
Levinas, E. (2014). Całość i nieskończoność. Esej o zewnętrzności, Warszawa: PWN.
 
20.
Legrand, P. (1996). European Legal System Are Not Convergering, „Internationa and Comperative Law Quaterly” nr 45, s. 52–81.
 
21.
Macklin, R. (2003). Dignity is a useless concept, „British Medical Journal” nr 327, s. 1419–1420.
 
22.
Monteskiusz (1957). O duchu praw, Warszawa: PWN.
 
23.
Nawrot, O. (2011). Ludzka biogneza z standardach bioetycznych Rady Europy, Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer business.
 
24.
Neuman, G. (2003). Human Rights and Constitutional Rights: Harmony and Dissonance, „Stanford Law Review” nr 55(5), s. 1863–1900.
 
25.
Nussbaum, M. (1997–1998). Capabilities and Human Rights, „Fordham Law Review” nr 6, s. 273–300.
 
26.
Picker, E. (2007). Godność człowieka a życie ludzkie, Warszwa: Oficyna Naukowa.
 
27.
Pinker, S. (2008). The Stupidity of Dignity. Pobrano z lokalizacji The New Republic. www.ub.edu/valors/Estilos%20UB/imatges/Documents/The%20stupidity%20of%20dignity.pdf (dostęp: 17.07.2018).
 
28.
Sadurski, W. (2003). Nietolerancja, paternalizm i uniwersalizm. W: J. Stelmach,.
 
29.
Studia z filozofii prawa, t. 2, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 165–184.
 
30.
Sartre, J.P. (1998). Egzystencjalizm jest humanizmem, Warszawa: Muza, Seria Spectrum.
 
31.
Sławiński, J. (2011). Godność człowieka – Dignitas Hominis. Nauka – Etyka – Wiara, Poznań: Wydawnictwo W Drodze, s. 104–110.
 
32.
Wojtyła, K. (1969). Osoba i czyn, Kraków: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
 
33.
White, E. (2012, 30 III). There is no such thing as a right to human dignity: A reply to Conor O’Mahony. „International Journal of Constitutional Law” nr 20(2), s. 575–584.
 
34.
Wojciechowski, B. (2012). Prawa człowieka jako element polityki wzajemnego uznania i równości szans. W: O. Nawrot, A. Sykuna i J. Zajadło, Konwergencja czy dywergencja kultur i systemów prawnych, Warszawa: C.H. Beck, s. 103–115.
 
Journals System - logo
Scroll to top