Celem badań było sprawdzenie kilku ważnych hipotez dotyczących roli postaw rodzicielskich w kształtowaniu się stanowisk wobec miłości jako jednego z ważniejszych czynników warunkujących jakość relacji w bliskich związkach. Badaniami objęto 60 par (120 osób) w wieku mię-dzy 20 a 30 rokiem życia, będących ze sobą w nieformalnym związku. Wyniki badań jednoznacznie potwierdzają istotną rolę postaw rodzi-cielskich w kształtowaniu się ich wobec miłości. Pożądane postawy rodzicielskie, oparte na cieple i miłości (szczególnie kochająca i w pewnym stopniu ochraniająca) wyraźnie wspierają rozwój emocjonalny jednostki, który w przyszłości owocuje miłością Eros i Agape oraz zdolnością do zawierania trwałych i zadowalających więzi opartych na bezpiecznym stylu przywiązania. Z kolei postawy rodziców związane z chłodem, nad-miernym wymaganiem i odrzuceniem obniżają zdolności jednostki do budowania trwałych więzi emocjonalnych w formie miłości Ludu, Prag-ma i Mania, co przejawia się w lękowo-ambiwalentym i unikowym stylu przywiązania.