Artykuł podejmuje analizę społeczno-kulturowych uwarunkowań edukacji jako istotnego przedmiotu badań pedagogiki ogólnej. Podkreśla, że procesy wychowania i kształcenia są nierozerwalnie związane z konkretnym kontekstem społecznym, kulturowym, ekonomicznym oraz politycznym, w którym funkcjonuje zarówno wychowanek, jak i wychowawca. Omówione zostają kluczowe czynniki wpływające na edukację, takie jak rodzina, grupa rówieśnicza, kultura i tradycja narodowa, zasoby ekonomiczne oraz polityka edukacyjna państwa. Zwrócono uwagę na wielowymiarowość tych uwarunkowań, które mogą mieć zarówno pozytywne, jak i negatywne oddziaływanie na procesy edukacyjne. W artykule podkreślono konieczność interdyscyplinarnego podejścia oraz uwzględnienia wartości i norm kulturowych w budowie nowoczesnych systemów edukacji. Przedstawiono także wyzwania współczesnej edukacji w świetle dynamicznych zmian społeczno-kulturowych i różnego rodzaju kryzysów oraz zaproponowano pedagogikę chrześcijańską jako jedną z perspektyw rozwoju, zachowującą humanistyczną orientację na pełny rozwój człowieka.