PL EN
Wydawnictwo
WSGE
Wyższa Szkoła Gospodarki
Euroregionalnej
im. Alcide De Gasperi
ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (47-58)
Samorząd terytorialny w Republice Estonii
 
Więcej
Ukryj
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Niniejsze opracowanie przedstawia ukształtowany w drodze stopniowych reform model samorządu terytorialnego w Estonii, jego organizację, zakres zadań, a także źródła jego finansowania. Autorka zwraca uwagę na problemy z jakimi zmaga się samorząd terytorialny, m.in. na degradację ekonomiczną związaną z emigracją zarobkową społeczeństwa oraz duże rozwarstwienie gmin.
 
REFERENCJE (27)
1.
Ferens, A. (1998). Władza lokalna w procesie przejścia do demokracji na przykładzie Polski, Czech, Słowacji i Węgier (wybrane aspekty struktur i procesów). W: A. Antoszewski, R. Herbut (red.), Demokracje Europy Środkowo-Wschodniej w perspektywie porównawczej. Wrocław.
 
2.
Hydle, J., Rosłonek, A. (2005). Estonia. W: Nowa Dziesiątka Unii Europejskiej. Warszawa.
 
3.
Sozański, J. (1998). Prawa mniejszości narodowych w niepodległej Litwie, Łotwie i Estonii. Warszawa.
 
4.
Jagusiak, B. (2011). Systemy polityczne państw sąsiedzkich Polski. Warszawa.
 
5.
Dąbrowski, K. (2015). Samorząd terytorialny w Republice Estonii. W: M Czuryk, M. Karpiuk, J. Kostrubiec (red.), Samorząd terytorialny w państwach Unii Europejskiej. Warszawa.
 
6.
Runiewicz-Jasińska, R. (2005). Polityka oświatowa państw nadbałtyckich (Litwy, Łotwy, Estonii). Toruń.
 
7.
Regulska, J., Regulski, J. (2000). Reforma samorządowa w Europie Środkowej i Wschodniej – sukcesy i porażki. W: Europa Środkowo-Wschodnia, Region, Państwa i Społeczeństwa w czasie Transformacji, Rybczyńska J.A. (red.). Lublin.
 
8.
Wróbel, S. (2012). Samorząd terytorialny państw europejskich. Różnorodność rozwiązań. Katowice.
 
9.
Niewiadomski, Z. (2011). Samorząd terytorialny. W:, R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel (red.) System prawa administracyjnego. T. VI, Podmioty administrujące. Warszawa.
 
10.
Zieliński. J. (2005). Estonia. W: M. Barański (red.), Systemy polityczne państw Europy Środkowej i Wschodniej. Ustrój, organy władzy, partie polityczne, Katowice.
 
11.
Zieliński, J. (2009). Estonia. W: Barański M. (red.), Władza państwowa i administracja publiczna w państwach Europy Środkowej i Wschodniej. Toruń.
 
12.
Zieliński, J. (2004). Instytucjonalizacja przemian ustrojowych na Litwie, Łotwie i w Estonii. Warszawa, M. Chlewicki, A. Kędzierska, M. Oranowski, Elektroniczna administracja w Estonii, Wrocławskie Studia Erazmiańskie. Zeszyty Studenckie. Studia Erasmiana Wratislaviensia. Acta Studentium 2010, nr 4.
 
13.
Żebrowski, W. (2004). Współczesne systemy polityczne Litwy, Łotwy i Estonii. Podobieństwa i różnice. Olsztyn.
 
14.
Konstytucja Estonii, tł. z jęz. estońskiego Aarne Puu; wstęp Leszek Garlicki, Piotr Łossowski; Biblioteka Sejmowa, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1997.
 
15.
Local Government Council Election Act, https://www.riigiteataja.ee/en... (01.09.2015 r.).
 
16.
 
17.
Law on Riigikogu Elections.
 
19.
Local Self-government: Definitions, its Position in Public Administration and Historical Development.
 
Journals System - logo
Scroll to top