PL EN
Wydawnictwo
WSGE
Wyższa Szkoła Gospodarki
Euroregionalnej
im. Alcide De Gasperi
ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (116-132)
Społeczna odpowiedzialność biznesu a administracja państwowa
 
Więcej
Ukryj
1
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Społeczna odpowiedzialność biznesu jest ważnym zagadnieniem dotyczącym nie tylko krajów europejskich, ale także Polski. To wymóg stawiany przedsiębiorstwom, których zadaniem jest dbałość o środowisko naturalne i dobrobyt społeczny. Państwo tworzy przepisy regulujące sposób ich oddziaływania w zakresie odpowiedzialności społecznej. Jest ona przedmiotem zainteresowania władz publicznych, których zadaniem jest promowanie najlepszych praktyk na rzecz społeczeństwa i środowiska. Istotnym elementem odpowiedzialności społecznej jest wzajemny stosunek pomiędzy gospodarką a administracją publiczną. Podkreślenia wymaga fakt, że odpowiedzialność społeczna stanowi zestaw obowiązków, które organizacja musi spełnić na rzecz społeczności, w której funkcjonuje. A zatem wzajemne relacje pomiędzy przedsiębiorstwami a administracją powinny być nieustannie kontrolowane w celu tworzenia jak najlepszych stosunków pomiędzy nimi. Organizacje wymieniają doświadczenia nie tylko w rozwiązywaniu problemów społecznych. Ponoszą odpowiedzialność za likwidację miejsc pracy w otoczeniu, w którym funkcjonują, a także za przestrzeganie norm związanych z etyką postępowania. Działania te są gwarantem tworzenia wartości dodanej dla wszystkich podmiotów gospodarczych funkcjonujących w otoczeniu. Ich sukces uwarunkowany jest sposobem wykorzystania doświadczeń i sposobu przekazywania ich innym podmiotom gospodarczym.
 
REFERENCJE (38)
1.
Adamska-Chudzíńska, M. (2012). Uwarunkowania sprawności zawodowej w organizacji. Aspekt prospołeczny. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Ekonomicznego.
 
2.
Barbachowska, B. (2012). Bezpieczeństwo informacji w firmie. „Journal of Modern Science”, 2/13/2013.
 
3.
Bartkowiak, G. (2010). Psychologia w zarządzaniu. Nowe spojrzenie. Poznań: Wyd. Uniwersytetu Ekonomicznego.
 
4.
Bernatt, M. (2009). Społeczna odpowiedzialność biznesu. Wymiar konstytucyjny i międzynarodowy. Warszawa: Wyd. Naukowe Wydziału Zarządzania UW.
 
5.
Blanke, M., Gorynia-Pfeffer, N. (2008). CRS – Kompendium – Organizacje w Polsce i Niemczech oraz w jaki sposób wspierają one społeczną odpowiedzialność biznesu przedsiębiorstw. RKW.
 
6.
Borkowska, S. (2003). O równowadze między pracą i życiem: Unia Europejska – Polska, [w:] Borkowska, S. (red.), Programy praca – życie a efektywność firm, Warszawa: IPiSS.
 
7.
Brzęk,W. (2013). Ocena skutków regulacji /OSR/jako element rządowego procesu legislacyjnego. „Journal of Modern Science”, I/16/2013.
 
8.
Cichowski, E. (1999). Identyfikacja zagrożenia w górnictwie węgla kamiennego. Gliwice: Wyd. Politechnika Śląskiej.
 
9.
Clutterbuck, D. (2005). Równowaga między życiem zawodowym a osobistym. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
 
10.
Cobaugh, H.M., Schwordtfeger, S. (2003). Work – Life – balance. Munchen: Verlag Moderne Industrie.
 
11.
Daszkiewicz, M. (2007). Wpływ relacji społecznych na pozycję rynkową polskich przedsiębiorstw, [w:] Pozycja polskich podmiotów rynkowych – pierwsze doświadczenia procesu integracji, Prace Naukowe AE nr 1170, Wrocław: Akademia Ekonomiczna.
 
12.
Freeman, E., Moutchnik, A. (2013). Stakeholder management and CSR questions and ans wers, [w:] Umwelt Wirtschafts Forum, Springer Verlag, Bd 21 nr 1, Pozyskano (21.01.2014) z http://link.springer.com/conte....
 
13.
Gablota, M. (2003). Człowiek i praca w zmieniającym się przedsiębiorstwie. Wrocław: Wyd. A.E.
 
14.
Gasparski, W., Lewicka-Strzelecka, A., Rak, B., Szulczewski, G. (2004). Zasady etyki i społecznej odpowiedzialności w praktyce firm, [w:] L. Kolarska-Bobińska (red.), Świadomość ekonomiczna społeczeństwa i wizerunek biznesu, Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
 
15.
Griffin, R.W. (2007). Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: PWN.
 
16.
Kordecka, D. (2001). Zadania nauki w systemie ochrony pracy. „Bezpieczeństwo Pracy”, 9/2001.
 
17.
Korpus, J. (2006). Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw w obszarze kształtowania środowiska. Warszawa: PWE.
 
18.
Mesiak, D.M., Bazerman, M. H. (1996). Ethical leadership and the Psychology of Decision making. „MIT Sloan Management Review”.
 
19.
Mikuła, B. (2001). W kierunku organizacji inteligentnych. Kraków: Antykwa.
 
20.
Pocztowski, A. (2008). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Warszawa: PWE.
 
21.
Pyszka, A. (2012). Społecznie odpowiedzialne innowacje – konieczność czy moda?, Pozyskano (21.01.2014) z http://www.ptzp.org.pl/files/k....
 
22.
Rok, B. (2004). Odpowiedzialny biznes w nieodpowiedzialnym świecie. Warszawa: Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce, Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
 
23.
Rybak, M. (2004). Etyka menedżerska – społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa. Warszawa: PWN.
 
24.
Schuler, R. S. (2003). Managing Human Resources. Minneapolis: West Publishing Company.
 
25.
Schultz, D. P., Schultz, S.E. (2002). Psychologia dzisiejszej pracy. Warszawa: PWN.
 
26.
Sitek, B. (2013). Własność municypalna a mienie komunalne. Wpływ doktryny politycznej na koncepcję własności komunalnej w perspektywie historyczno-porównawczej. „Journal of Modern Science”, I/16/2013.
 
27.
Sitek, M. (2013). Organizacja i zadania Europejskiej Szkoły Administracji. „Journal of Modern Science”, I/16/2013.
 
28.
Społeczna odpowiedzialność biznesu w Polsce. Wstępna analiza. Raport Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP). (2007). Warszawa: Global Compact.
 
29.
Szaban, J. (2003). Przedsiębiorstwo inteligentne, [w:] Wawrzyniak, B. (red.), Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie, Warszawa: Wyd. WSPiZ.
 
30.
Szczepańska, K. (2011). Zarządzanie jakością. W dążeniu do doskonałości. Warszawa: Wyd. C.H. Beck.
 
31.
Szejniuk, A. (2013). Warunki pracy a efektywność przedsiębiorstwa. „Journal of Modern Science” (przyjęte do druku).
 
32.
Urbaniak, B., Bochosiewicz, P. (2008). Zarządzanie zasobami ludzkimi – kreowanie nowoczesności. Raport 2008. Warszawa: IPiSS.
 
33.
Walkowiak, J. (1998). Misja firmy a etyka biznesu. Warszawa: Wyd. Centrum Informacji Menedżera.
 
34.
Wartick, S.L, Cochran P.L. (2001). The Evaluation of the Corporate Social Performance Model. „ ACAD MANAGE REV”, 10/4.
 
35.
Witkowski, S.A., Chwalibóg, E. (2010). Zachowania etosowe pracowników – możliwości i potrzeba badań, [w:] Stankiewicz J. (red.), Społeczne wymiary zarządzania nowoczesnymi przedsiębiorstwami. Ludzie. Kultura organizacji. Społeczna odpowiedzialność, Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski.
 
36.
Wojtasiewicz, L. (2008). Społeczna odpowiedzialność biznesu. Poznań: PWN.
 
37.
Zawisza, J. (2011). Kształtowanie procesów personalnych. „Journal of Modern Science”, IV/11/2011.
 
38.
Zbiegień-Maciąg, L. (1996). Etyka w zarządzaniu. Warszawa: Wyd. Centrum Informacji Menedżera.
 
Journals System - logo
Scroll to top