Współczesność przynosi niespodziewany rozwój wydarzeń w środowisku bezpieczeństwa, a co za tym idzie – wymusza konieczność głębokich zmian w sposobie myślenia o bezpieczeństwie. Kwestia zapewnienia bezpieczeństwa, ochrony granic zewnętrznych w celu utrzymania integralności terytorialnej jest jednym z priorytetowych zadań państwa. Reagowanie na pojawiające się permanentnie zagrożenia, wymaga identyfikacji, wyjaśniania ich istoty i umiejscowienia, i powinno być procesem ciągłym. Działania służące zapewnieniu bezpieczeństwa, układają się z reguły w pewien dość skomplikowany system. Budowanie systemu bezpieczeństwa ma na celu zmniejszenie ludzkich obaw i strachu przed tym, co niesie przyszłość. Państwo ponosi odpowiedzialność za tworzenie systemu bezpieczeństwa, dzięki któremu ma zapewnić możliwość przetrwania i swobodę realizacji własnych interesów w konkretnych warunkach poprzez wykorzystanie okoliczności sprzyjających, podejmowanie wyzwań oraz przeciwdziałanie wszelkiego rodzaju zagrożeniom dla podmiotu i jego interesów. Autor podejmuje próbę charakterystyki polskiego systemu bezpieczeństwa narodowego ukazując jego istotę, strukturę i proces kierowania.