PL EN
Wydawnictwo
WSGE
Wyższa Szkoła Gospodarki
Euroregionalnej
im. Alcide De Gasperi
ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (13-31)
WSPÓŁCZESNE TENDENCJE TWORZENIA, DYFUZJI I WYKORZYSTANIA WIEDZY
 
 
Więcej
Ukryj
1
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Główne kierunki zmian ekonomicznych, społecznych i kulturalnych spowodowane szybkim rozwojem gospodarki, którego rezultatem jest zanikanie jednych i pojawianie się innych zawodów, powodują wzrost zapotrzebowania na pracowników o coraz wyższych kwalifikacjach. Zatem istotną zmianą w życiu społeczno- -zawodowym w XXI wieku jest znaczący wzrost mobilności zawodowej, wymuszony przez rozwój i globalizację gospodarki, techniki i technologii, a także przez dysproporcje występujące między poszczególnymi krajami. Systemy kształcenia muszą uwzględniać takie kluczowe umiejętności, które czynią ludzi zdolnymi do zmiany zawodu, podnoszą ich poziom rozumienia techniki, dają podstawę kompetencjom wymaganym w międzynarodowym środowisku pracy. Współczesny rynek pracy wymaga rozwoju edukacji ustawicznej (continuing education). Z hasła o „kształceniu dla życia” przechodzi się do hasła „edukacji przez całe życie” (live- long learning). Edukacja ustawiczna nie jest jeszcze dziedziną, która znalazła należyte uznanie, choć są kraje w istotny sposób zaangażowane w rozwój systemów kształcenia dla dorosłych (np. Finlandia, Szwecja, Niemcy, Stany Zjednoczone). Chodzi więc o to, by każdemu człowiekowi umożliwić uczenie się tego, czego pragnie, tyle, ile uważa za nieodzowne, tam, gdzie mu najwygodniej, wtedy, kiedy mu to odpowiada, jak również w dogodnym dla siebie tempie oraz przy pomocy najbardziej przydatnych metod i środków. Znaną już tezę „uczenia się przez całe życie” zaczyna zastępować się pojęciem „uczącego się społeczeństwa – społeczeństwa edukacyjnego”
 
REFERENCJE (26)
1.
Król H., Edukacja dla przyszłości, Materiały z konferencji Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie, Polska Fundacja Promocji Kadr Warszawa 2001.
 
2.
Koźmiński A., Jak stworzyć gospodarkę opartą na wiedzy?, Materiały z konferencji Strategia rozwoju Polski u progu XXI wieku, Pałac Prezydencki, Warszawa 18–19 kwietnia 2001.
 
3.
Galar R., Gospodarka oparta na wiedzy i innowacje przełomowe, [w:] Kukliński A. (red.), Gospodarka oparta na wiedzy, KBN, Warszawa 2001.
 
4.
Wawrzyniak B., Od koncepcji do praktyki zarządzania wiedzą w przedsiębiorstwie, Materiały z konferencji Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie, Polska Fundacja Promocji Kadr, Warszawa 2001.
 
5.
Gacparski W., Rola nauki w społeczeństwie przyszłości, [w:] Karpiński A. (red.), Polska 2000 plus, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2000.
 
6.
Kwiatkowski S., Przedsiębiorczość intelektualna a trwały rozwój gospodarczy, [w:] Kołodko G, (red.), Nowa gospodarka i jej implikacje dla długookresowego wzrostu w krajach posocjalistycznych, WSPiZ, Warszawa 2001.
 
7.
Grudzewski W. M., Hejduk I. K., Organizacja inteligentna współczesnym narzędziem zarządzania wiedzą, [w:] Kukliński A. (red.), Gospodarka oparta na wiedzy, KBN, Warszawa 2003.
 
8.
Kisielnicki J., System pozyskiwania i zarządzania wiedzą we współczesnych organizacjach, [w:] Kisielnicki J. (red.), Zarządzanie wiedzą we współczesnych organizacjach, WSHiP, Warszawa 2003.
 
9.
Tiwana A., The Knowledge Management Tool-kit, Prentice Hall PTR, New Jersey 2000.
 
10.
Janiec M., Wprowadzenie do zarządzanie wiedzą, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Kraków 2002.
 
11.
Gierszewska G., Budowa strategii zarządzania wiedzą w przedsiębiorstwach, [w:] Kisielnicki J. (red.), Zarządzanie wiedzą we współczesnych organizacjach, WSHiP, Warszawa 2003.
 
12.
Kleer J., Czym jest G.O.W.?, [w:] Kukliński A. (red.), Gospodarka oparta na wiedzy, KBN, Warszawa 2003:.
 
13.
Łukaszewicz R., Nowe wyzwania edukacji: od inteligencji do wyobraźni, [w:] Secomski B. (red.), Strategia obrony i rozwoju cywilizacji humanistycznej, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 1997:.
 
14.
Toffler A., Trzecia fala, PIW, Warszawa 1997.
 
15.
Mały Rocznik Statystyczny Polski 2001, GUS, Warszawa 2001.
 
16.
Mały Rocznik Statystyczny Polski 2011, GUS, Warszawa 2011.
 
17.
Mały Rocznik Statystyczny Polski 2000, GUS, Warszawa 2000.
 
18.
Oświata i wychowanie w roku szkolnym 2000/2001, GUS, Warszawa 2001.
 
19.
Oświata i wychowanie w roku szkolnym 2003/2004, GUS, Warszawa 2004.
 
20.
Szkoły wyższe i ich finanse w 2003 roku, GUS, Warszawa 2004.
 
21.
Rocznik Statystyczny 2011, GUS, Warszawa 2011.
 
22.
Rocznik Statystyki Międzynarodowej, GUS, Warszawa 2003.
 
23.
Dziurzyński K., Szandecki K., Ocena jakości szkoleń funkcjonariuszy policji i jej predykatory, [w:[ Jagiełło E., Matysiuk R., Tyluś U. (red.), Edukacja wczoraj, dziś i jutro. T. 3, Dyskurs wokół wybranych problemów społecznych i oświatowych, Siedlce, 2012, s. 176 – 196.
 
24.
Kulisiewicz C., Banach C., Strategia rozwoju edukacji do roku 2020, [w:] Kuźnicki L. (red.), Strategia rozwoju Polski do roku 2020, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2000.
 
25.
Rocznika Statystyki Międzynarodowej, GUS, Warszawa 2009.
 
26.
Antczak B., Usługi edukacyjne – rynek taki sam jak inne, Wydawnictwo WSGE, Józefów 2011.
 
Journals System - logo
Scroll to top