Zmiany społeczno-polityczne i gospodarcze przyniosły wielkie przewartościowania w funkcjonowaniu społeczeństw. Cechą ostatnich dwóch lat jest narastanie nowych typów ryzyka oraz rozwój problemów określanych jako patologie społeczne. Autorzy podejmują próbę analizy tego zjawiska w perspektywie socjologiczno-pedagogicznej, wskazując na typy zagrożeń, dynamikę ich rozwoju oraz wielowymiarowe konsekwencje. Zaprezentowane powyżej i poniżej uwagi nie są próbą straszenia Czytelnika czy ideologizowania, ale zwrócenia uwagi, że pedagogika (szczególnie społeczna) i pedagodzy ponoszą współodpowiedzialność za jednoznaczne ukazywanie mielizn i raf społecznych, moralnych, edukacyjnych, braków i niedoskonałości, których ofiarami stają się przede wszystkim ludzie młodzi. Jeśli chcemy być wychowawcami w pełnym tego słowa znaczeniu, musimy zło i dobro nazywać po imieniu (Galarowicz, 2011, s. 67), gdyż tylko takie postępowanie buduje ramy zdrowego społeczeństwa.